De geschiedenis heeft La Manche, het meest westelijk deel van Normandië, voor eeuwig vastgelegd als de plek waar op 6 juni 1944 D-Day ingezet werd, de basis voor de overwinning van de geallieerden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ter plaatse zijn nog heel wat antecedenten merkbaar. Omgekeerd in de richting van La Manche is het moeilijk zich te ontdoen van een Land's End-gevoel.
Hoe meer de Atlantische Oceaan naderbij komt, hoe voller de lucht aanvoelt en hoe intenser het contact met de natuurelementen. Statistisch staat vast dat de niveauverschillen in de getijden hier het grootst zijn van heel Europa. Plezierbootjes die nog naarstig liggen te dobberen, lijken enkele uren later hopeloos in het slijk vast te steken, en vice versa.
De beste illustratie bevindt zich helemaal in de zuidwestpunt van La Manche: de wereldberoemde Mont Saint-Michel. Bij eb geraakt men te voet in het dorp, maar autobestuurders informeren zich best zeer goed waar en tot hoe lang ze hun wagen kunnen achterlaten, want het risico bij vloed is niet gering.
Les îles Anglo-Normandes
Eigenaardig toch dat zowel Cornwall als Normandië over een Mont Saint-Michel beschikken. Alleen is de Engelse versie amper bekend en associeert men Land's End doorgaans enkel voor de westelijke uithoek van Engeland. Het is geen toevallige vergelijking. De Britse eilanden in de Atlantische Oceaan liggen vanuit La Manche voor het grijpen. Dat geldt in de eerste plaats Jersey en Guernsey.
In deze omgeving in zee ligt echter veel meer op ontdekking te wachten dan dit duo. De Chausey-eilandjes, ter hoogte van Granville, alias het "Monaco van het noorden", bestaan vooral uit rotsformaties, met groenpartijen ertussen. Dat er vandaag geen vee graast heeft alles te zien met hogergenoemde getijden. Maar dat is niet overal zo. Op Tatihou, rechtoverSt.Vaast-la-Hougue, staat zelfs een imposant verdedigingsbolwerk dat de tand des tijds vrij goed doorstaan heeft.
Andere interessante bestemming tussen "les îles Anglo-Normandes" isSercq, of Sark voor de Britten. Net zoals in het genoemde duo Britse eilanden koestert men hier een hoge mate van onafhankelijkheid ten opzichte van het moederland. Alleen heerst op die amper 5 km² van Sercq een politieke toestand die vaak nog aan het feodaal tijdperk refereert. Zo beschikt de Seigneur van het eiland onder meer over het "droit de colombier", of het alleenrecht op het houden van duiven.
Op Aurigny, dat de Engelsen Alderney noemen, wordt dan weer elke zweem van romantiek op de achtergrond gedrongen door de onuitwisbare herinneringen aan het concentratiekamp die de bezetter er op nahield tijdens WO II.
Utah Beach
Ook op de kust van het vasteland, waar ruimte zat is met liefst 350 km natuurlijke kustlijn, ademen zoveel elementen dezelfde periode uit. Te beginnen met het legendarische Utah Beach. Net in het hinterland ligt Sainte-Mère-Eglise, de allereerste gemeente die werd bevrijd. In de film "The Longest Day" speelde zich hier de scène af van de parachutist die aan de kerktoren bleef hangen. La Manche heeft een heel zware tol betaald in deze heroïsche periode. Zo diende Saint-Lô in 1944 tijdelijk het statuut van vestigingsplaats van de prefectuur van het departement af te staan aanCoutances vanwege zo goed als totaal met de grond gelijk gemaakt...
Ook om Cherbourg, toen de grootste haven in de nabijheid van de landingszone van 6 juni 1944, is heel intens gestreden. Pas op 30 juni 1944 kon generaal Montgomery stellen dat hij de Slag van Cherbourg gewonnen had, of dat hij schiereiland Cotentin heroverd had zoals dit gedeelte van La Manche nog altijd genoemd wordt.
Per 2000 gebeurde na referendum een fusie van gemeenten en is voortaan sprake van Cherbourg-Octeville. Hier huist nog altijd Franse marine, maar blijft ook de terminal gevestigd voor de ferry's naar Portsmouth en naar Poole aan de Engelse zuidkust.
Grote recreatieve mogelijkheden
Langsheen de kust van Cotentin bevinden zich wel meer locaties met samengestelde namen. Zoals Urville-Nacqueville, bekend voor zijn kasteel en zijn Engelse tuinen, en vooral Barneville-Carteret dat zich in de loop der jaren ontwikkeld heeft van bescheiden vissershaventje tot een populaire familiebadplaats. De fusiegemeente - in 1965 gingen Carteret, Barneville en Barneville-Plage op in één geheel - beschikt dan ook over drie strandzones, duinen, jachthaven en de rotsige Cap de Carteret waarop een vuurtoren geposteerd is die een formidabel panorama biedt.
Kliffen zijn een kenmerk van deze kust waar de bezoekers nergens voor overbevolking moeten vrezen. Er zijn bovendien grote recreatieve mogelijkheden. Er liggen duizenden kilometer aangeduide wandelpaden te wachten op de wandelaars. Ook de fietsers en de paardrijders worden verwend, net als de adepten van de klimsport en van parapente. Golf en tennis ontbreken evenmin als de sporten die de zee en de wind nodig hebben.
La Manche biedt uiteindelijk heel wat verrassingen en die liggen zeker niet allemaal aan zee. Zo is het Parc naturel régional des marais du Cotentin et du Bessin een heerlijk moeraslandschap gelardeerd door een snoer van leuke, soms piepkleine woonentiteiten.
In zo’n gehucht, nabij Granville, staat het geboortehuis van modekoning Christian Dior.
